Juridisch, binnen het handelsrecht is de ‘persoon’ gelijk aan een bedrijf. Als je bent geboren, word je aangegeven. Je geboorte wordt geregistreerd en dan komt er op basis daarvan een geboorteakte. Die akte is de basis voor het creëren van de ‘dubbelganger’ of stroman.

Terug naar 1933: de banken waren bereid weer geld te lenen. Maar, ze vroegen wederom om een onderpand. Echter, het onderpand in de zin van bezittingen was al weggegeven. Het nieuwe onderpand werden de energie en arbeid van elk mens. Er werd een algemene schatting gemaakt: wat is het verdienvermogen van elke Amerikaan?
Die waarde, van jouw toekomstige verdienvermogen, werd onderpand voor de banken. Dat betekende dat je geboorteakte een soort van obligatie werd, een waardepapier.

Veel andere landen gingen in de periode van de jaren ’30 failliet, en ze lijken allemaal dit systeem gevolgd te hebben. Ik heb er nog geen gevonden die niet dit model heeft overgenomen. Dat betekent dus dat burgers in de meeste landen gestript zijn van hun bezittingen, maar dat niet weten. Je mag je eigenaar noemen, maar je bent het feitelijk niet meer. Je verdienvermogen is aangegeven als garantie voor de staatschuld.

Ik ben daar helemaal ingedoken, want ik vond het zo’n bizar verhaal, maar het klopt dus echt. Onder andere James Traficant, een Amerikaans congreslid die het verhaal boven water haalde, legde het vast in een congresverslag in 1993.
De stroman – dat is een juridische fictie. Het staat op jouw naam, woont op jouw adres, het heeft al jouw gegevens. Het enige verschil is – het draagt je naam in hoofdletters.

Omdat deze ‘persoon’ een bedrijf is, kan de regering als bedrijf, je stroman een aanslag sturen. Kijk maar naar je blauwe envelop. Je naam en adres staan in hoofdletters geschreven. Hij is dus niet aan jou als mens geadresseerd, maar aan je stroman.”